Lenin - Cilt 1 Gönderileri
Lenin - Cilt 1 kitaplarını, Lenin - Cilt 1 sözleri ve alıntılarını, Lenin - Cilt 1 yazarlarını, Lenin - Cilt 1 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Hep böyle olmaz mı zaten
Aralık 1904 sonlarında ekonomik huzursuzluk Petersburg’da 12.000 işçinin çalıştığı büyük Putilov Makine İşletmeleri’ni karıştırdı. Olayın başlangıçtaki nedeni önemli sayılmazdı: dört işçi Gapon’un örgütünün üyesi oldukları için işten atılmışlardı. 3 Ocak 1905 Pazartesi günü bu küçük olay dört işçinin işe geri alınması için bir greve dönüştü. Karşı konulmaz bir şekilde devrime varan olayların mütevazi başlangıcı bu oldu.
Lenin’in liberallere kini, kendi gençliğinin deneyimlerinden kalmıştır. Krupskaya bunu şöyle anlatır:
“Bir defasında Vladimir İlyiç bana liberallerin, ağabeyinin tutuklanmasına karşı tavırlarını anlattı. Ulyanov ailesinin tüm tanıdıkları onlardan kaçmıştı. Hatta daha önceden her akşam satranç oynamaya gelen yaşlı bir öğretmen bile uğramaz olmuştu. O zamanlar Simbirsk’te demiryolu yoktu ve Vladimir İlyiç’in annesi, oğlunun hapiste olduğu St.Petersburg’a gidebilmek için önce at üzerinde Syzran’a gitmek zorundaydı. Vladimir İlyiç yolculuk için annesine bir yol arkadaşı bulmaya gönderilmişti. Fakat hiç kimse tutuklu bir insanın annesiyle yolculuk yapmak istememişti. Bu çocukluk anısı şüphesiz Lenin’in liberallere karşı tavrına damgasını vurdu. Tüm liberal boş lafların değerini o daha çok küçükken öğrenmişti.”
Lenin, zamanın büyük devrimcisi Çernişevski’nin liberallerden nasıl nefret ettiğini de unutmamıştı. Çernişevski 1860’ların liberallerinden, ‘çenesi düşükler, yüksekten atanlar, aptallar’ diye bahsederdi. Liberallerin devrimden nasıl korktuklarını, onların ne kadar korkak ve alçak olduklarını çok iyi kavramıştı.
“Bir liberal kendisine kötü muamele edildiği zaman, ‘Tanrıya şükür, dayak atmadılar’ diye düşünür. Dayak yediği zaman ise, öldürülmediği için tanrıya şükreder. Ve iş ölüme gidecek olursa, bu defa ölümsüz ruhu fani vücudundan kurtarıldığı için tanrıya şükredecektir.”
Ortayolcuların en önemli özelliği, sınıfın öncüsü ile kitlesi arasında, ve azınlığın girişimciliği ile çoğunluğun alışagelmişliği arasında kesin bir ayrım yapma gereğini çarpıtmalarıdır. Ortayolculuğun en büyük derdi tarihsel kaderciliktir. İçeriği böylesine belirsiz olduğu için, açık ve keskin bir karakter saptamaktan böylesine yoksun oldukları için ve Marksizm ile reformizm arasında bocaladıkları için ortayolcu gruplar hep aynı yönde gitmezler. Bazıları sola doğru Marksizme, bazıları sağa doğru reformizme yönelirler. Üstelik, tutarlılıktan da mahrum oldukları için bazen de önce sola saparlar, sonra ise sağa dönerler. Bu süreç boyunca grubun kendisi içinde farklılaşmalar ortaya çıkar ve bölünmeler olur: bazı kesimler kesin olarak reformizme kayarlar, diğerleri ise işçi sınıfının devrimci kanadına katılırlar.
“Kendi bireyciliğinin gereklerinin sağlanması onun için her şey olan ve bireyciliğini herhangi bir büyük sosyal amaca tabi kılmayı bayağı ve adi gören bir süper insandan bahseden Nietzsche’nin felsefesi, entelektüelin gerçek felsefesidir; ve bu onu proletaryanın sınıf mücadelesinde yer almaktan tamamen uzaklaştırır."
"... Aydınlar kişisel nedenlerle partiye katılmakta tereddüt edebilirler, ve böylesi daha da iyi, çünkü onlar genellikle oportünisttirler..."
Hem Lenin’in muhalifi Menşeviklerin, hem de daha sonra, Stalinistlerin Ne Yapmalı’dan çıkardıkları başlıca yorum, kalabalıktan ziyade ‘kahraman’ın önemli olduğu şeklindedir.
Savaşa hazır bir sürü insanın körlüğü, daha önceki bir avuç insanın âlimliğinin mutlaklığının öbür yüzüdür.
“Plehanov artık bir gerileme dönemine girmişti. Onun gücünü zayıflatan şey tam da Lenin’e güç katan şeydi -devrimin yaklaşması. Plehanov’un faaliyetinin tümü hazırlık ve teori günlerinde kalmıştı. Mükemmel bir Marksist propagandacı ve polemikçiydi, ama proletaryanın devrimci politikacısı değildi. Devrimin gölgesi yaklaştıkça Plehanov’un rağbetten düştüğü daha da belli oldu. Kendisi de bunun farkındaydı ve gençlere sinirlenmesinin nedeni buydu.”
Lenin'in bu dönemdeki belirlemeleri, onun daha sonraki teorik gelişiminin temel temalarının ipuçlarını da taşır: Liberal burjuvaziye karşı amansız muhalefet, proletaryanın köylülük üzerindeki hegemonyası, sanayi ülkelerinin proletaryası ile sömürgelerde olan ve çoğunlukla köylü hareketinden oluşan ulusal kurtuluş hareketleri arasındaki ittifak.
Sayfa 50