"Kays o hale gelmişti ki, çörekotundan öd ağacına kadar her şeyin adı Leyla idi onun için, Leyla'nın adını başka adlara gizlemişti. Her şeyde Leyla'dan bir iz vardı. Kutup ve mıknatıs, Leyla; dersi okuyan da okutan da; hatta kitap da Leyla idi. Leyla "gece'ye mensup" demekti, "gece kara(n)lığında" demekti. Ah Leyla! Kaşı kara, gözü kara, saçı kara, bahtı kara çöl kızı!...
Ve üç bahar geçmişti Mecnun'un sevdası üstünden..."
(Arka Kapak)