Bu kitabı okumaya başlamadan kişisel olarak pedofili ile ilgili yaşanmış olayları çokça kez izleyip,araştırdığım(kişilerin bu tarz bir olaya eğilimlerinin psikolojik motivasyonlarını anlama merakı sebebiyle) için kendimi okuyabileceğim iğrenç cümlelere daha hazırlıklı olarak düşünmüştüm; oysa kitabı okuduğumda beni haddiyle sarsan ve etkisini üzerimden atamadığım hazırlıksız yakalandığım bir cümle oldu. Bu konu ile ilgili tüm araştırmalarımın, izlediğim kriminal olayların bile ötesinde beni etkileyen o cümle olayın baş kahramanı Hambert Hambert’in saplantılı şekilde duygu ve dürtü beslediği Lolitasının büyüme evresine geldiğinde, çocuksu yanının kaybolmaya başlaması nedeniyle ona olan ilgisinin kaybolacağı korkusunu ifade ederken; ya seninle bir kızımız olursa Lolitam, senden bir tane daha minik bir Lolita dediği noktada okuyucu olarak sınırlarımın ziyadesiyle zorlandığını hissettim. Doğacak bebeğe daha şimdiden beslediği dürtüleri peşi sıra sıraladığı cümleler beni sarsmıştı.
Edebi yönüyle bakmam gerekirse, yazarın sanırım istediği okurun iç sesini dışarı vurmasını sağlamaktı. Bu anlamda inanılmaz başarılı bir dili var. Ama en nihayetinde özendirici yanlarının bulunduğunu düşünüyorum. Bir noktada okurken Hambert’in duygu durumuna acıyarak baktığımı, az kalsın hak verecek noktalar bulduğumu hatırlıyorum.
Okunacaklar listesinde tavsiye olarak olmalı mı karar veremediğim ama okuduğuma da pişman olmadığım bir kitap oldu.
