Fight club'ı oxuduqdan sonra bu kitaba keçmişdim. Mən çox bəyənə bilmədim, sanki özünü təkrarlayırmış kim gəlirdi. Bəlkə də ard-arda Chuck Palahniuk oxumamaq lazımdır. Təbii ki hekayə darkdır, yenə əsas xarakterimiz depressiyada və legonu ayaqlayacaq qədər həyatdan bezmişdir..
Gazeteci Carl Stretor ani bebek ölümleri üzerine bir yazı dizisi hazırlamakla görevlendirilir. Ölüm şarkısı. Akıldan geçirildiğinde bile ölümcül bir silahtır bu. Carl istemedende olsa ölüm şarkısıyla, insanları öldürüyor olabilmesi. Kitapta diger karakterlerin, gücü eline geçirebilmek için yaptığı şeylerde anlatılıyor. Mutlak güç insanı bozar. Chuck yine medya ve tüketim toplumunu eleştiriyor. George Orwel'ın 1984 kitabına da gönderme var. 1984 romanında başkası tarafından gözetleniyorduk, ama bu kitapta başkası tarafından besleniyoruz. Bu durum ilkinden daha da kötü bir durum.
Kitabın başları güzeldi, ama sonlara doğru biraz karışık geldi bana.
Kitapla kalın ve Sağlıcakla.