Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Mai ve Siyah Yorumları ve İncelemeleri
Mai ve Siyah yorumları ve incelemelerini, Mai ve Siyah kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Mai ve Siyah puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
Bana kalırsa Aşk-ı Memnu değil de Mai ve Siyah'tır abartılması gereken eseri, Halit Ziya'nın. Ahmet Cemil'in hisleri, hayal kırıklıkları yaşamına giren zorlukları, Tepebaşı Bahçesi'nde yağan Baran-ı Elmas gibi yağar okurken tepenize. Düz bir yazıdan ziyade bir musiki gibi akar eser. Yapılan tasvirlerin canlılığı ise okurken ayrı bir lezzet katar.
Yok Artık Halid Ziya!
A.H. Tanpınar'ın şu önemli sözüyle başlamak istiyorum : "Halid Ziya kadar romancı hayal gücüne sahip başka yazarımız yoktur. Diğer kişiler roman, hikaye yazmaya hevesli insanlardır. ". Ne kadar sert, iddialı bir söz değil mi? Bu söz kitabın arka kapağında da yazıyor zaten. Tanpınar gibi ağırlığı olan biri söyleyince bu sözü tabiki
Yazarın hikayeyi aktarış biçimi, kurgusu çok güzel. Kitap ismi ile müsamma. Mavi hülyalar ile kara bahtı işliyor diyebiliriz. Her zaman düşlenen yaşama malik olamıyor insan. Ahmed Cemil'in bir çok davranışına muhalefet etmek istiyorsun okur olarak lakin öyle de olması gerekiyormuş gibi hissettiriyor yazar. Zira kitaba bahis olan şey karakterin yaşadığı olaylara verdiği tepki olduğu için yapacak pek bir şey kalmıyor. Zaten öyle davranmasa böyle bir roman çıkamaz. O nedenle Ahmed Cemil'e acımak dışında pek de elinizde bir şey kalmıyor.
Dönemin matbuat hayatı, Babıali (Yayıncılık Dünyasının beşiği) yokuşu gibi bir çok detayı o zamanları hayal ederek yaşayabiliyorsun okurken. Döneme şahitlik etmek de güzel oluyor.
Belki de günümüz okuruna göre pek aksiyon barındırmayan bir roman olabilir lakin hayatın sıradan akışında karşımıza bir çok Ahmed Cemil'ler çıkacağı kesin. Önemli olan burada karakterin ruh tahlilini yazarın derinlikli bir şekilde aktarması. Yine söylüyorum: Eski yazarları okuduğumuzda aldığımız lezzet başka oluyor. Kullanılan kelimelerin çoğunun anlamını bilmesek de gerçekten latif, leziz bir dille, zengin bir dille karşı karşıya olduğumuzu idrak edip, zamanımızın güdükleştirilmiş lisanının bizden neler kopardığını düşünce dünyamızı ne kadar kısıtladığını anlıyoruz. O nedenle, bu tür kitapları bolca okuyup kelime hazinemizi genişletmek bize çok şeyler katacaktır.
Kitabın ortasını geçtikten sonra hareket başlıyor ve hızla akıyor metin. Ben beğendim.
Size de keyifli okumalar.
Sevgiyle kalınız efendim.
Servet-i Fünun döneminin en iyi yazarlarının başında gelen Halid Ziya Uşaklıgil, realist roman tekniğini kullanarak o dönem için Türk edebiyatını üst seviyeye çıkararak Batı seviyesine ulaştırmış bir yazardır. ‘Mai Ve Siyah’ eseri buna örnek teşkil etmektedir. O dönemde yazılan eser, romanın kahramanı Ahmet Cemil’in hayalleri ile hakikati arasındaki çatışmayı bize gösterir. Babasını genç yaşta kaybeden, annesi ve kız kardeşinin sorumluluğunu çok genç yaşta yüklenen Ahmet Cemil’in hayalleri kitapta mavi renkle sembolize edilen düşünürken gördüğü mavi gökyüzü ve denizle beraber başlar. Hakikatin rengi ise siyah renkle sembolize edilerek düş kırıklığını simgeler. Hayal ile hakikat arasındaki çatışma aslında bize yazarın realist romancı olduğunu göstermektedir. Ayrıca karakterlerin iç dünyasındaki çatışmalarını okuyana çok iyi hissettirdiğini düşünüyorum. Yaşamın belirsizliklerinin kişiyi nereye sürükleyeceğini, kaderin ne oyun oynayacağını bilemeyerek yaşam sürmek. Acaba hep böyle midir ? Hayatta hayaller, umut edilenler hiç mi gerçekleşmez? Okurken kendimizi ve yaşamımızı sorgulayacağımız mükemmel bir eser olduğunu düşünüyorum.
Kitaplarla ve sevgiyle kalınız
Daha önce lise yıllarımda okuduğum ve kitap kulübümüz sayesinde ikinci okumamı yaptığım bir eser. Türk edebiyatının önemli yazarlarından biri olan Hali Ziya Uşaklıgil’in ustalık eserim dediği bir kitap. Kendisi, yazdığı bütün eserleri yanıp kül olsa üzülmeyeceğini ama bu eser kaybolursa mahvolacağını söylemiş. Onun için bu kadar kıymetli yani. Sebebi de muhtemelen ana karakterimiz Ahmet Cemil’in hikayesini kendi hayat hikayesiyle özdeşleştirmiş olması. Türk edebiyatı eserlerini okumaktan çok keyif alırım çünkü çoğu dönemsel eserler oldukları için yazıldığı dönemin şartlarını, insanlarını ve mekanlarını görebiliriz. Bunlar da tarihsel açıdan bize birçok bilgi verir. Özellikle de benim gibi Osmanlı tarihine meraklı biri için Türk edebiyatı eserlerinin çoğunun Osmanlı döneminde yazılmış olması da büyük şans. Bu kitap da yine aynı şekilde dönemini çok güzel yansıtmış, o dönemin zor şartlarını ortaya koymuştu. Başrol karakterimiz şair olma hayali kurduğu için de o dönemdeki edebiyat dünyasının arka penceresinden içeri bakabiliyoruz. Yine de kitabın genel havası biraz depresif olduğu için çoğu noktada modumu da düşürdü. Genellikle edebiyat kitaplarından aldığım o tatlı hazzı, doyumu bu kitapta yaşayamadım. O yüzden benim için okuduğum diğer kitaplar arasında ortalama bir eser diyebilirim…