Ama babam, kal, diyor, kal ve seyret! Artık hiçbir şey anlamıyorum, fakat korkmak için neden bulunduğunu biliyorum; sonra henüz en kötüsünün bu korku olmadığını anlıyorum, çünkü babam, kitap raflarımın sökülmesini emrediyor, evet, sökülsün, diyor, ve ben korumak için kitaplarımın önünde durmak istiyorum, ama adamlar sırıtarak benim önüme geçiyorlar, kendimi onların önünde yere atıyorum