"Beşinci katta, yatağımda yatıyorum ve hiçbir şeyle kesintiye uğramayan günüm, akrepsiz yelkovansız bir saat kadranına benziyor. Çoktandır kayıp ve bir sabah vakti, sanki birisinin yanında kalmış da bakım görmüş gibi, kaybolduğu zamandakinden adeta daha yeni, iyi ve bozulmamış, eski yerinde duruyor, bulduğumuz bir şey misali, yorganımın üstünde yer yer çocukluğumun kayıpları duruyor, hiç eksilmemişler. Bütün kayıp korkular yeniden karşımda."