Marat/Sade
Peter WeissSözler ve Alıntılar
Kıvranın, ızdırap çekin, çarmıhta ızdırap çeken gibi ızdırap çekin çünkü tanrı öyle istiyor. Rahipler onlara diyor ki: Ellerinizi göğe kaldırın ve hiç ses çıkarmadan size edilen eziyete göğüs gerin. Sizin için eziyete katlanana dua edin, yalvarın, çünkü sizi, yalvarış ve hayır duaları cennete götürecek.
Onlar da, bilgisizliklerinden ötürü efendilerine karşı onları ilahi yardımlarıyla idare eden efendilerine karşı ayaklanmıyorlardı!
Şimdi en yakınlarımız, kanımızı emmek istiyorlar. Bize, güya para diye attıkları kağıt parçaları ancak burnumuzu silmeye yarar. Bütün insan haklarından bize, yalnız aç kalmak hakkı verildi. Kardeşlik derken günden güne uyuzlaşıyoruz, pislik içinde yüzüyoruz!
Benim için bir tek gerçek var. Düş gücümle kendi yarattığım dünya. İçimdeki ihtilal...
Neyin yanlış neyin doğru olduğunu tespit edebilmek için kendi kendimizi tanımalıyız. Ben kendimi tanımıyorum. Bir şeyler keşfettiğimi sandığım zaman daha o anda şüpheye düşüyorum ve bulduğumu tekrar kaybediyorum. Ne yapmak istiyorsak hepsi de yapmak istediğimizin hayalinden başka bir şey değil ve insan için, kendi denemelerinin gerçeklerinden başka gerçekler bulmak mümkün değil. Ben cellat mıyım, yoksa işkence edilen miyim bilmiyorum. En korkunç işkenceleri düşünüyorum ve bunları gözönüne getirdiğim zaman her acıyı olduğu gibi kendimde duyuyorum. Kendimi, her türlüsünü yapmaya gücü yeter görüyorum ve her şey beni korku içinde bırakıyor.
(Hastalara ve halka.)
Ne zaman görmeyi öğreneceksiniz... Ne zaman, nihayet anlayacaksınız?!
Daha dökülecek nice kanlara karşı bir banyo dolusu kan nedir ki? Bir zamanlar birkaç yüz ölü ile sonu gelecek sanmıştık. Sonra gördük ki binlercesi bile yeterli değilmiş. Bugün ise, artık sayıya bile sığmıyor, her taraf, her taraf ölü dolu...
Her türlü ölüm, en vahşi olanı bile tabiatın tam bir duygusuzluğu içinde boğulup gidiyor. Yalnız biz hayatımıza herhangi bir şekilde
değer veriyoruz.