Kafka, Musil, Joyce, Beckett ve Camus’nün yabancılaşmış sözcüklerinde, insan, kendi tarihinden mahrum edilir ve benliğin ötesinde hiçbir gerçekliği yoktur; karakter zihinsel durumların içerisinde denetimini kaybeder, nesnel gerçeklik anlaşılmaz bir kaosa indirgenir.