Dünyada birlikte olmam, sarılmam gereken tek kişi vardı, hayatımın tek merkezi başka bir yerdeydi ve kaba oyalanmalarla boşu boşuna kendimi kandırmam hem kendime, hem ona saygısızlıktı.
Sayfa 199 - 1. BASKI, İstanbul, Eylül 2008Kitabı okuyor
Verilen bir davetin sonunda yalının iskelesinden boğaza atlayan sarhoşlara katılmamız gerekmiyordu, çünkü biz zaten benim acım ve tuhaflığım sayesinde "farklı" olmuştuk.
Sayfa 196 - 1. BASKI, İstanbul, Eylül 2008Kitabı okuyor
"Hayat sanki benden uzaklaşmış, o güne kadar hissettiğim gücünü ve rengini kaybetmiş, eşyalar bir zamanlar hissettiğim güçlerini ve hakikiliklerini yitirmişlerdi. "