Matmazel Noraliya'nın Koltuğu
Peyami SafaMatmazel Noraliya'nın Koltuğu Gönderileri
Matmazel Noraliya'nın Koltuğu kitaplarını, Matmazel Noraliya'nın Koltuğu sözleri ve alıntılarını, Matmazel Noraliya'nın Koltuğu yazarlarını, Matmazel Noraliya'nın Koltuğu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Ey deniz sen derununa ruhumun akseylediği bir âyinesin. Sende kendimi temaşa eylerim. Suların gözyaşlarından mıdır? Neden bu mertebe cana yakınsın?"
Sayfa 268Kitabı okudu
"Ne günahım vardır? Bana hayatım neden cehennem olmuştur? Çilem ne zaman dolacaktır? Artık hiçbir şey arzu etmiyorum ki keder duyayım. Öyledir de derunumdaki binihaye hüzün nedir? Neden yolların, pembe güllerin üzerine, güneşin üzerine siyah bir tül gerilmiştir? Ben hâlâ arzu etmemekten başka ne arzu ederim?"
Sayfa 267Kitabı okudu
"Söyleyiniz bana, nasıl bir dünyadayız biz?"
Sayfa 199Kitabı okudu
"Ne yufka yürekli bir canavarım ben. Anlamadım, gitti. Burada bir şey var: Şu göğsümün altında. Başka türlü bir yürek. Bir insana acırsam canımı veririm, kızarsam canını alırım."
Sayfa 193Kitabı okudu
"Nasıl, biz, hislerimizin uşakları, nasıl onların kölesi oluyoruz?"
Sayfa 179Kitabı okudu
"Gözlerinde kararan yeşillerin gölgesi ve mahzunluğu vardı. Sevilmemişti hiç Necmiye Teyze; evlenmemişti; onu hiç kimse anlamamıştı. Belki bütün hainler gibi o da bunun için haindi."
Sayfa 178Kitabı okudu
"Gözün kendi cehveri, etrafındaki adale ve deri çerçevesindeki ürperişlere ve kımıldanışlara muhtaç olmadan, karşısındakinin içine dolan ruh muhtevaları püskürüyordu."
Sayfa 169Kitabı okudu
"...otobüs bekleyen üç kişinin zaman zaman aynı istikamete doğru çevrilen bakışlarından omuzlarının veya kollarının bir silkinişine kadar vuran sabırsızlığı kıskandı. İnsanın acele bir işi olmasındaki büyük saadetin kadrini bilselerdi, böyle somurtmazlardı. Ferit gibi, kendi muhayyilesinden bir varlık sebebi dilenmek zorunda kalmadıkça, hiçbir insan, peşinde koştuğu ve hırpalandığı işin zahmetlerini küçük, büyük bir baş belası telâkki etmek hatasından kurtulamayacaktı."
Sayfa 162Kitabı okudu
"Ne garip ruhum var. Deli değilim ben, deli kadar basit değilim. Neyim öyleyse?"
Sayfa 109Kitabı okudu
"Delilik var olmuş bir zekânın yok oluşudur; aptallık, var olmamış bir zekânın var olmamaya devam edişidir. Deliliğin hiç olmazsa mazisi şanlı. Aptallığın şerefli bir tarihi bile yok."