Mavi Munzur Masalları
Muzaffer OruçoğluSözler ve Alıntılar
Munzur Dede, sütü ve kitap okumayı çok seven birisiymiş. Okudukça hayvanlar O'nu çok severmiş, sevildikçe daha çok okurmuş
Hayat acılarla doludur. İnsan eğer isterse acıları yenebilir, kuvvete ve mutluluğa dönüştürebilir.
Haydi kömür gözlüm, sen kitapları yüklendin, ben de çiçekleri. Bir kış boyu çocukları görmedik. Gidelim kitap, çiçek ve ışkın dağıtalım onlara.
Yalnızlık beni durmadan dövüyor.
"Sevginin, bilginin, dayanışmanın olduğu yerde yöneticiye ne gerek var ?Bu cumhuriyette herkes kendisinin yöneticisidir. Bırakın yöneticiler, malın, mülkün, vatanın bayrağın, dinin devletin, örgütün ailenin olduğu yerde kalsın. Biz özgürlük cumhuriyetiyiz."
"Sizinle iç içe yaşadığımız zaman iyi niyetimizi çıkarınıza kurban ediyorsunuz. Sütümüzü, kılımızı, gübremizi tepe tepe kullanıyorsunuz. Bu yetmiyormuş gibi bir de bıçağa sarılıyor, keyifle boğazlıyorsunuz bizi. Sizde hiç insanlık var mı demeyeceğim. Sizde insanlık var. Ama ne yazık ki hayvanlık yok. Sizde hayvanlık olsaydı, bizim yaşama hakkımızı en az kendinizinki kadar saygı gösterirdiniz. "
Bu ışıklı kutuda iyi şeyler vardır mutlaka. Dikkatli olun. Kafanızı açan, beyninize bilgi üfleyen, sizi düşündüren iyi şeyleri seyredin. Beyninizi uyuşturan sizi savaşa özendiren, salaklaştıran kötü şeyleri sakın seyretmeyin. Alın, her birinize bir deste çiçek, bir deste ışkın veriyorum. Geçen yıl verdiğim kitapları geri vermeyin, okuyun. Haftaya toplayacağım. Çiçekleri suya koyun ki, solmasın. Kitapları okuyun ki, kitaplar da ağlamasın.