Neden olduğunu bilmiyorum , daha önce başlayıp bitiremediğim bu kısa ama fazlasıyla öz olan eseri okumuş olmanın mutluluğunu yaşarken ilk incelememi yazıyorum. Gogol , meşhur ‘palto’sunun yansıması gibi sarıp sarmalamayı, yer yer kafa karıştırmayı, sadelikten ayrılmadan sizi bilmediğiniz olayların içine çekmeyi, yine en iyi şekilde yapıyor bu iki öyküsüyle. “Yoksa bu, acayip resimlere uzun süre bakmaktan ileri gelen , gözlerine görünen bir anlık sanrı mıydı? Diyerek kapağı kapatırken ne de güzel düşündürüyorsun sayın Gogol, çokça saygılar
