Mazlum Halepçe
Müştehir KarakayaSözler ve Alıntılar
Halepçe'de insanlar hardal soluyorlar. Solukları cehennem, başları uçup giden ak kuşlar. Halepçe'de insanlar Siyanid içiyorlar, katıklar, kimyevi.
Aç kurtlar indiler Halepçe'ye. Parçaladılar masum insanları.
Beşikte bebeler ağladılar, ağızları açık...Yetimin hakkı soruldukça...
Ama onların gözleri vardı gözleri, zalimin göğüsünde iki kurşun. Ama onların elleri vardı elleri, zorbanın yakalarında kerpeten.
Ama onların yürekleri vardı, gürleyen yumruk...
Ve baktılar Halepçe göğüne,
Gök kubbeden kefen biçtiler kendilerine.
Bu roman;
Yok edilmeye çalışılan bir milletin hayatından kısa bir kesittir.
Acı ama gerçek.
Halepçeler olmasın...