Mecburiyet
Stefan ZweigMecburiyet Gönderileri
Mecburiyet kitaplarını, Mecburiyet sözleri ve alıntılarını, Mecburiyet yazarlarını, Mecburiyet yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Konuşmadan da anlaşanlar
Dışarıda, insana ait deliliğin zarar vermediği, sonsuz bir gökyüzünün altında onun için parlayan sonsuz yıldızlarıyla uçsuz bucaksız bir dünya uzanıyordu. Dudaklarına yakın olan karısının nefesi tatlı ve kutsaldı, iki beden birbirlerine sarılırken hafif bir hazla titriyorlardı. Ama hâlâ konuşmamışlardı. Yürekleri şeylerin sonsuz özgürlüğünde serbestçe süzülüyor, kelimelerin ve insan yapımı kanunların karmaşasından uzaklaşıyorlardı.
Sayfa 55 - Aperatif kitap 4.basımKitabı okudu
Bir erkeğin olması gerektiği gibi özgür istiyorum seni
"İnsanlar! İnsanlar!" diye bağırdı kadın öfkeyle. "İnsanlar umurumda mı? Öldüğünde ya da eve sakat geldiğinde bana nasıl yardım edecekler? İnsanlar, onların acımaları, merhametleri, minnettarlıkları umurumda mı? Seni bir insan, özgür ve yaşayan bir insan olarak istiyorum. Bir erkeğin olması gerektiği gibi özgür istiyorum seni, ölmeye hazır bir asker gibi değil."
Sayfa 47 - Aperatif kitap 4.basımKitabı okudu
Yüzleşmeye cesareti olmayanlar karşısındakini suçlarlar
Boş eve gitti ve sırt çantasını aldı. Kendini mecburiyete teslim ettiğinde üzerindeki yükten bir bakıma kurtulduğunu hissetti. Bu onun hatası, dedi kendi kendine, bu Paula'nın hatası. Nereye gitti? Güya beni burada tutacakti, onun göreviydi. Beni kendimden koruması gerekiyordu ama istemedi. Benden tiksiniyor. Beni artık sevmiyor. Beni yüz üstü bıraktı, ben de kendimi bırakıyorum. Kanım ellerine bulaşacak! Bu, onun hatası, benim değil, hepsi onun hatası
Sayfa 45 - Aperatif kitap 4.basımKitabı okudu
Terk edilmiş olmanın korkunç hissi çöktü üzerine ve titremeye başladı.
Sayfa 45 - Aperatif kitap 4.basımKitabı okudu