Ey Tanrı! Yarım kalmış bir hırsın yeşil tohumu ve ne doğuyu ne batıyı arayan akılını yitirmiş bir tufan ve kül olmuş bir gezegenin şaşkın bir parçası olan ben ? Ey, Tanrılar arasında en yitik Tanrı olan kayıp ruhların Tanrısı! Neden buradayım ben ?
sen ne benim karanlığımın
ezgilerini duyabilirsin ne de yıldızlara karşı çarptığım kanatlarımı görebilirsin ve ben de senin işitmeni ya da görmeni hiç istemem.
Istırabım doğduğu zaman ona itinayla baktım ve aşk dolu bir içtenlikle onu seyrettim.
Ve ıstırabım yaşayan her şey gibi gelişti, erkli, güzel oldu ve olağanüstü sevinçlerle doldu içi.
Deliliğimde hürriyetimi ve güvenimi buldum;  tek başınalığın özgürlüğünü ve anlaşılmazlığın güvenliğini, çünkü bizi anlayanlar bizden bir şeyleri de tutsak edenlerdir.