“Fatih Sultan Mehmet, İskender’le kendi yazgısı arasındaki ortak noktaları çok iyi saptamıştı. İskender, ‘uluhiyet’ ile (ilahlık), ‘insaniyet’ arasında kurulması istenilen uyumlu dengeyi kuramadı. Büyüklüklere, yüceliklere kapıldı. Fatih ise bunu gördüğü kadar, bu hatalı yola sapmak istemedi.”