En büyük önderimiz, örneğimiz hiç şüphesiz Muhammed-i Mustafa Efendimiz hazretleridir. Ama kitapta dendiği gibi her dönemde yaşayan bir öndere ihtiyaç var eğer öyle olmasaydı HZ. Muhammed’de kalırdı o, denmiş.
Mehmed Zahid Kotku da dönemin gerçekten çok mühim bir Kutbu olduğuna kitapta şahit oldum.
Esad hocanın bir bahsine çok imrendim, diyor ki bizim önümüzden ciltlerce kitap geçti ama Mehmet Zahid Kotkun’nun bir cümlesinden bazen o kitaplardan öğrenemediğimi öğrendim diyor.
Yunus Emre’nin de dediği gibi SEVELİM SEVİLELİM düsturunda bir izlenim uyandırdı bende. Tasavvufa ve hocalara olan sevgimi daha da temllendirdi.
Hatırat tadında okunabilecek güzel bir eserdi..
