Mektuplar 1
Samiha AyverdiQuotes
Vesselam...
"Ne kimse senden incinsin, ne sen kimseden incin. Öyle yavrum, insan olana, kimseden incinmemek gerek. Zîra kimse diye bir şey yok.. Yalnız var olan Allah. Eğer biri bizi muzdarip etmişse, bil ki, Hakk'ın celâl tecellîsini yerine getirmiştir. Kezâ yüzümüzü güldüren tâife de gene cemal yönünden vazîfe almış memurlardır vesselam."
Düşün ki kış mevsiminin kahrını görmemiş, yağmurun, karın, fırtınanın tadını tatmamış bir gül fidanından çiçek beklenir mi? Sen o gül ağacını kurutmamaya bak. Çapala, sula ve baharı bekle... Vazifen budur.
Nefs dediğimiz ve düşman muâmelesi ettiğimiz şeytan huylu benliğimiz, hakîkatte bir dost, bir refîk-i sâdıktır. Şu şartla ki, onu düşman olmaktan kurtarırsak.
"Seni sevdiğini iddia eden kimselerin, dikkat edersen, mâddi veya mânevi bir talepleri olduğunu görürsün. Ya malumatlısındır, ya zengin, ya hoşsohbet, ya genç ve güzel, ya mevki sahibi...
Yâhut da içtimai iktisadi üstünlüğünden korkup çekindikleri için sever görünmeye mecburdurlar. Hülasa, dünya adamı muhabbetini mutlaka bir karşılık mukabilinde satar. Ancak Allah namına teessüs etmiş sevgilerdir ki sebepsiz, garazsız akıp çağlar."
Sayfa 15 - Belkız Dengiz'e yazdığı mektıptan 4 kasım 1950 tarihliKitabı okudu
Cenâb-ı Peygamber Efendimiz "Hayır olandadır" buyurur. Hâdisâtı kabul tarzımız, bize onu iyi veya fenâ gösteriyor. Ne kötü gördüğümüz şeyler vardır ki bir eyyam sonra onun hakkımızda iyi netice verdiğini görürüz. Şayet vaktinde sabretmişsek ne mutlu bize.
Sayfa 76Kitabı okudu
Allah, gülün kulağına bir sır söyledi, onu mütebessim etti. Taşa bir sır söyledi, onu madenlerin mücevheri etti. Cisme bir söz söyledi, o vasıta ile bu et parçası can oldu. Güneşe bir raz(sır) söyledi, onu feleklerin kandili etti. Acaba o bulutun kulağına ne söyledi ki, gözlerinden yaş akıttı? Ve acaba toprağa ne dedi ki murakıp ve susucu kaldı? O şeyi ki arıya talim etti, bu sanat arslanda ve yaban eşeğinde bulunmaz.
mademki mürebbi ve muallimsin, tebessüm ne kadar lazımsa, kaş çatmak da o kadar elzemdir.