“Bir, bir buçuk saat sonra Köprü'deydi Fuat, İstanbul'un göbeğinde sayılır, gördü Galata Kulesi'ni, Halic'i, Süleymaniye'yi, mavnaları, şirket vapurlarını, tıramvayları, Köprü'den geçen insanları gördü ve kara cevahir gözleri mavi bir aydınlıkla dolu kokladı İstanbul'u.”
Yıllarca haykırdığı emek, işçi, eşitlik, özgürlük söylemleri sebebiyle sürgünlere yollanan, ihanetle suçlanan mavi gözlü devin yıllar önce okuduğum kitabını bugün yeniden okumaya başlayacağım. Emeğin, işçinin, savunduğu ve savunduğumuz tüm insanca değerlerin adına..
kitaba düştüm,
sabahtan akşama kadar okuyorum.
kitaplar akıllı
kitaplar aptal.
kitaplar büyük
kitaplar çocuk.
kitaplar en uzak, en güzel yolculuk
fakat kısır
fakat sensiz...