Sözler ve Alıntılar
Kalabalıklar arasından çıkıp gelmiş alelade biri gibi ne kadar da iddiasız ve sıradan duruyordu. Bakışlarına sinen umutsuzluk, yaşadıklarına inanamayanlara mahsus şaşkınlık ve haksız mağlubiyetin zoraki omuz düşüklüğü onu bambaşka birisi yapmıştı.
Sayfa 11Kitabı okudu
Ne hata yaptıysak inandığımız için yaptık.
Sayfa 12Kitabı okudu
Derin bir hayal kırıklığı, avuç dolusu gözyaşı. Cevabını bulamadığı, tedirgin edici, bunaltıcı sorular. Yorgundu, uykusuzdu, hastaydı.
Sayfa 115Kitabı okudu
Kocaman dünyanın kaynaşan kalabalığında çaresiz ve yapayalnızdı.
Sayfa 118Kitabı okudu
“Sana bir sır vereyim mi delikanlı? Gazeteci dediğin nutuk dinlemez, sorgular.. Bunu hiç unutma!”
Menemende yedek subaylığını yapmakta olan Kubilay’ın güpegündüz meydanın orta yerinde vahşice öldürülmesine seyirci kalmış Menemen halkına, Mustafa Kemal paşanın duyduğu öfke, hüzün ve hayal kırıklığı şu sözlerle yazıya dökülmüş; “Binlerce Menemenliden bir kişi bile çıkıp buna mani olmuyor! Bilakis tekbirler getirip teşvik ediyorlar. Bu nasıl bir aymazlık, nasıl bir rezalet? Bu kasaba ‘Vildomit’ ilan edilmeye müstahak olmuştur!”
Vildomit Fransızca bir kelimedir ve ‘cezalandırılmış şehir’ anlamına gelirdi. Bir yerin Vildomit ilan edilmesi o yerin haritadan silinmesi demekti. Eğer böyle bir karar alınırsa; Menemen halkının tümü şehir dışına çıkarılacak, aileler birer ikişer memleketin başka taraflarına dağıtılacak, şehir tümüyle boşaltıldıktan sonra tamamen yakılacak, gelecek nesillere ibret olsun diye de hükümet konağının olduğu yere kocaman siyah bir taş dikilecekti. Paşa, bir şehre verilebilecek en ağır cezadan bahsediyordu ve fikrinden taviz vermeye niyetli görünmüyordu. Siniri ise uzun bir süre yatışmıyordu..’
Menemen olayının öncesini ve sonrasını akıcı bir şekilde kaleme almış, akılda kalıcı bir tarihi roman..
“Mahzun Anadolu’nun yolu hep çileden mi geçiyordu?..”