Lokman tevazuyla gülümsedi.
"Senin nimet bağışlayan elinden o kadar rızıklandım ki şimdi mahcubiyetimden iki büklümüm. Bu yüzden senin sunduğun bir şeye acı demeye utandım. Senin bir acı lokmana katlanamazsam vücudum toprağa karışsın! Ayrıca senin sevgin kavunda hiçbir acılık bırakmadı. Sevgiyle acılar tatlılaşır, bakırlar altın olur..."