Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Metin Altıok'tan Zeynep'e Mektuplar
Metin AltıokEn Yeni Metin Altıok'tan Zeynep'e Mektuplar Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Metin Altıok'tan Zeynep'e Mektuplar sözleri ve alıntılarını, en yeni Metin Altıok'tan Zeynep'e Mektuplar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
910 üzerinden
Merhaba 1K okurları!
Hasreti bilir misiniz? Öyle iki aşık hasreti değil. İki sevgili hasreti. Nedir sevgili? Sevdiğin, özlediğin. Bir babanın evladına sevgisi hasreti doğurur bazen. Bir zamanlar mektuplar vardı. Uzakları yakın eden nâmeler.
Hasretin yangınına bi nebze bile olsa sakinlik aramış, mektuplarını bulmuş çare diye.
Bir şairin kızına yazdığı satırlarda hayatından da kesitler bulunuyor. Bazı sayfalarda görseller var. Metin beyin kızı Zeynep'e gönderdiği görseller.
Uzun uzun yazmayacağım, çünkü hasreti hiç bir kelimeye sığdıramıyorum.
Keyifli okumlarınız olsun..
120 syf.
·
Puan vermedi
Metin Altıok; bir şair, bir aydın, bir baba... İzmir Bergama'da başlayan hayatı, Sivas Madımak'taki çağ yangınında son buldu ve bizlere ardında bıraktığı şiirler, anılar, fotoğraflar kaldı. Bir de onun en değerlisi, biriciği; kızı Zeynep Altıok. Onu şairliğiyle, aydın bir kişiliğiyle olduğu kadar babalığıyla da tanıma fırsatı bulmamızı
“her şeyin üstünde sulusepken bir kar;
bir aşkı delik deşik ediyordu/lar.
bense inatla susuyordum
ve kızımı seviyordum ekmek kadar
diyen şair Metin Altıok'un kızıyım."
Zeynep Altıok
" Sevgili Meleğim;
Seni ne kadar özledim bilemezsin. Hasretin canıma yetti. Bilmem gelecek günlere sensiz nasıl katlanacağım. Nazım Hikmet'in deyişiyle; hayatım elini içinden çektiğin bir eldiven
gibi boşaldı. Yaşama sevincim kayboldu. Aramıza derya-deniz koydular ve beni senin yüzüne hasret bıraktılar. Veballeri büyüktür."
Metin Altıok
Uzağı yakın etmeye çalışan bir baba Metin Altıok.. Kızından uzak felsefe öğretmenliği yaptığı yıllarda, ona mektuplarıyla ulaşmış. Bu uzaklığı hissettirmemek için elinden geleni yazıya dökmüş.Yaptığı resim ve heykellerden de göndermiş küçük kızına.(İleride başına sorun açacak olan heykeller.)
"Bir Acıya Kiracı" adlı şiir kitabıyla tanıştığım şairi, yazdığı mektuplarla da tanımak ayrı bir zevk verdi. Şair kimliği dışında bir baba olarak yazdıklarının verdiği hisle kitabı okumanın tadı bambaşka. Bir evlat, bir kız için ne büyük şans böyle bir babaya sahip olmak. Ayrıca ömrü boyunca ona anı bırakacağı bu sözler, duygu ve anlam dolu. Böyle babaların artmasını umuyorum.
Keyifli okumalar.
İnceleme Kitabın Kendisinden;
Edebiyatımızın “acıya kiracı” şairi Metin Altıok'un, kızı Zeynep’ten çok uzaktayken ona yazdığı mektuplar sadece sev ginin ve dindiremediği bir özlemin değil; onun şiirinin de ara cısı. Altıok’un mektupları kâh Bingöl'den gönderiliyor, kâh İzmir'den, “sevgili meleğine, biriciğine.”
Felsefe öğretmeni olarak atandığı Bingöl'den haberler verir ken, iç dünyasının iniş çıkışlarını, sarsıntılarını, sitemlerini yine de en çok özlemini yazıyor Altıok. İçtenlikle yazıyor, ruhunu açıyor, onca uzaklıktan kızına ulaşmaya çalışıyor.
Bu mektuplarda bir babanın duyguları, özlemleri olduğu kadar öldürülen Cavit Orhan Tütengil’e ne oldu sorusu da, kendi yap tığı Kibele heykelciklerinin gözaltına alınışları veya Bingöl'ün yoksulluğu da var. Kısacası yalnız kalmış bir şairin dünyası.
Şair Metin Altıok’un yanında, baba Metin Altıok'u da tanımak isteyenler için bu mektuplar eşsiz birer ipucu...
SONDEYİŞ
Dolaştım yıllardır şurda burda, Ucuz otellerde kaldım.
İğne iplik taşıdım yanımda, Bir düzen tutturamadım.
Kadınlar da oldu elbet yaşamımda, Biri hariç hepsini bağışladım.
Sınadım kendimi karşılıklı acıyla, Ben hep ölüme ve aşka inandım.
Bir şey var dokunur bana; Yüzüme uymayan iğreti adım.
iyiki doğdun canım metin!
aslında kitabı okuma eylemini çoktan bitirmiştim fakat aklımda incelemesini eklemekte muhakkak vardı. sonrasında metin altıok'u bu vesileyle doğum gününde anmak istedim. evet, bugün "sivas'ı dökülmüş ülkenin" aldığı usta şairin doğum günü! bu durumla ilgili, metin altıok'un: "bilmem ki ne diyeyim! / tek sözcük yok örselenmemiş.." dizesi canlanıyor ruhumda. doğumuyla da ölümüyle de türkiye'de kendini sevgilerimizde üzüntülerimizde çokça hissettirdi. iyi ki doğmuş, iyiki onu; kitaplarıyla, dizeleriyle, cümlelerindeki hislerle tanıma fırsatını bize vermiş. canım metin iyiki doğmuş!.
bu cümlelerimden sonra asıl konu olan kitap incelemesine geçmek istiyorum. kızı zeynep'e, öğretmenlik hayatında uğradığı şehirlerden hasret dolu dizelerini mektuplarında birleştirmiş ve bu vesileyle onu, az da olsa tanıma fırsatı sunmuş. daha sonrasında "işte bingöl denen bu berbat yerdeyim." cümlesiyle sürüldüğü memleketime, yaşadıkça orayı benimseyip " beni hâlâ şaşkınlığa düşüren şey bingöl'de gördüğüm şair muamelesiydi. o muameleyi başka hiç bir yerde görmedim." cümlesiyle artık orayı benimsediğini fark ediyor. bizlerde onu fazlasıyla benimsediğimizi fark ettik, meğer ölümüyle acıya kiracı olanlarmışız.. uzun lafın kısası mutlaka okunması gereken bir kitap diye düşünüyorum. okumakla yetinmeyip metin altıok'u benimsemek gerek, başka türlü o haz alınamaz... iyiki doğdun canım metin, seni 53'ünde bizden kopardığını zanneden hayat bilsinki sen hâlâ bizimlesin ve bugünle beraber 81'ini deviren koca bir çınarsın! senin deyişinle: gözlerinden hasretle öperim! <3