Ben, İslam ülkelerinde bin yıla yakın bir sü redir, büyük bilgin yetişmediği kanısındayım. Bu ka nıya duygularımla değil, kaynaklara dayanan çalışmalarımla vardım. Yanıldığıını anladığım gün sevi neceğim, beni yanılmadan kurtaranı alkışlayacağım. Beni bu kanıya vardıran birinci neden İslam düşün cesinde eleştiri anlayışının, eleştiriye saygının bulun mayışıdır. En içtenlikli, en uyarıcı bir eleştiri karşı sında kaşları çatılan, yüzü asılan bir düzenin, bir an layışın egemen olduğu yerde eleştiri şöyle dursun düşünmenin bile yeri yoktur. Orada düşünmek bir suç tur, yasal çizgilerin dışına çıkmaktır. Osmanlı yöne timi, Abbasiler çağında olduğu gibi düşünmenin de netim altına alınmasından yanaydı, öyle de yapıyor du. Buna kanıt arayanlar, birtakım sudan nedenler le öldürülen ozanları, yazarları gözlerinin önüne ge tirsinler.