Birlikte yalnız olduklarında da hiç sıkılmıyorlardı; duygularından birbirlerine söz etmeden, gözgöze gülümseyerek bakışıyorlardı. Bu kötü şeyler aklına gelmeden duyulan mantıklı bir sevgiydi; çünkü sakin sakin durularak mutlu olma olanağını insan buluyorsa, rahatını bozmaması daha iyiydi.
Sayfa 171 - Yeryüzü Yayınevi