"Mezarı Olmayan Kadın", Süleyha'dır; Assia Djebar'ın Cherchell'de ailesiyle birlikte bir zamanlar oturduğu evin duvar komşusu... Süleyha, kentteki kadınlar arasında, Fransız egemenliğine karşı bir direniş ağı kurdu sessiz sedasız; 1957'de dağa çıktı, sömürge ordusu tarafından yakalandı ve geriye hiçbir iz bırakmadan kaybedildi... Bu sıra dışı, açık sözlü, coşkulu ve tahsilli kadın, yaydığı enerjisiyle etrafındaki herkes için canlılığını korudu. İki kızı, falcı arkadaşı, komşuları ve yol arkadaşları sesleriyle ona yeniden can veriyor" "Bu roman, Süleyha ile söyleşmeyi arzu eden herkese önerilir; güçlü bir kadının ve insanlardan çok şey alıp götürmüş bir dönemin, insanın ta içine dokunan söyleşisi." (Tanıtım Bülteninden)

Yazar:

Assia Djebar (Asiye Cebar)

Çevirmen:

Olcay Geridönmez

Tahmini Okuma Süresi: 4 sa. 18 dk.Sayfa Sayısı: 152Basım Tarihi: Haziran 2013Yayınevi: Evrensel Basım Yayın

ISBN: 9786055315641Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

Edebiyat,

Roman

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

651gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 73.7

Erkek% 26.3

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Assia Djebar (Asiye Cebar)Yazar · 4 kitap

Assia Djebar (Arapça: آسيا جبار‎), asıl adı Fatima-Zohra Imalayan (d. 30 Haziran 1936, Şerşel, Cezayir), Cezayirli romancı ve çevirmen. Cezayir'in kolonyal geçmişinde, kadınların bastırılmış seslerinin izinden gittiği yapıbozumcu işleriyle Cezayir edebiyatının önemli isimlerindendir. Cezayir yakınlarındaki Şerşel'de bir Berberi ailesinin çocuğu olarak dünyaya geldi. İlk romanı La Soif (Susuzluk) 1957'de yayımlandı. L'Algériennedergisinin verdiği ödülü kazanan bu romanını, gene sömürge dönemindeki burjuva çevreleri konu alan Les Impatients (1958; Sabırsızlar) izledi. Sonraki romanları Les Enfants du nouveau monde (1962; Yeni Dünyanın Çocukları) ve Les Alouettes naïves (1967; Saf Tarlakuşları), Cezayirli kadınların bilinçleşini ve Fransa'ya karşı başlatılan bağımsızlık savaşına katkılarını anlatan bir dizi oluşturur. Walid Garn ile birlikte yazdığı Rouge L'Aube (Kızıl Şafak) adlı oyun 1969'da Promesses dergisinde yayımlandı. Aynı yıl şiirlerini Poèmes pour l'Algérie heureuse (Mutlu Bir Cezayir İçin Şiirler) adlı kitapta topladı. Djebar, savaş yıllarının çoğunu Cezayir dışında geçirdi. Savaştan sonra Cezayir Üniversitesi'nde tarih dersleri verdi ve Fransızca bölümünün başkanı oldu. Aynı zamanda devlet televizyonu için filmler çekti. 1978'de yaptığı Nouba des femmes de Chenoua (Chenoua'lı Kadınlar Bandosu) adlı filmde Cezayirli kadınların dünyasını çözümleme çabasını sürdürdü. Film Batı'da uzun süre sürgün kaldıktan sonra Cezayir'e dönen mühendis bir kadının ötküsünü anlatıyordu. Femmes d'Algér dans leur appartement (1980; Evlerindeki Cezayirli Kadınlar) adlı yapıtı ise kadın dünyasını bir başka yönden ele alan uzun öykülerden oluşur. 2005 yılında Académie Française'e kabul edildi.