Nerden, nasıl başlamalıyım bilmiyorum :) İlk önce bana düşer mi bilmem ama kitabın eleştirel taraflarına değinmek istiyorum. Kitabı okumak büyük bir sabır istiyor çünkü Kafka ve Milena arasında geçen isimler, olaylar, adresler gibi bir çok etmen okuru çoğu yerde bocalatıyor ve sıkılma noktasına getiriyor ama okudukça kendinizi onların anlatımına müdahil hissediyorsunuz. Kafka beni çok üzdü. Hayata karşı o kadar zayıf, bitkinki ruhundaki hastalık(Korku ve endişe) bedenini de hasta etmiş. Bazen onun Milena'ya(Milena da hasta ve ruhen bitkin) yazdığı cümleleri okurken kendimden çok şey buldum. Ama Kafka'nın mektuplarını okurken de Milena'nın çok hakkını yemişim, bunu anladım. Kitabın sonunda Milena'nın Kafka için Max Brod'a yazdığı mektuplarda aslında Kafka'yı ne kadar sevdiğini, aslında Kafka'nın düşündüğü gibi bir durumun olmadığını gördüm. İki insanın hüsranla, özlemle, hastalıklarla ve nihayetinde kavuşamadan gelen ölümle danslarının yazıya dökülmüş halini okudum ve siz de okumalısınız(hayatta nelere sabretmiyoruz ki aralardaki adreslere, insanlara, olaylara sabretmeyelim:)). Kafka'yı sevmem için birçok neden doğdu. Bu arada Allah herkese de Max Brod gibi bir dost versin. Ölümünün ardından Kafka'nın Mektuplarını, eserlerini, biyografilerini bizlere ulaştırmış ve tabi Milena ile Kafka arasında da bir köprü olmuş...
