Kafka bir dost meclisinde tanıştığı gazeteci Milena dan öykülerini Çekceye çevirmesini ister.Kafka ile Milenanın yolları da bu istek sayesinde kesişir. Milenaya Mektuplar ise bu ikili arasındaki imkansız aşkın mektuplarla örülmüş halidir.
İmkansızdır çünkü Milena zaten evlidir ve Viyanada yaşamaktadır.
Mektuplarda bu imkânsızlıkların daha derin anlatıldığı,aşk okyanusunda okuyucuyu alabora edecek bir anlatım beklerdim,ya da aşkın en kutsal taraflarının daha fazla ele alındığı bir anlatım;ama neticede bu mektuplar Kafkanın ölümünden sonra arkadaşı tarafından yayınlanmış ikili konuşmalar şeklindedir,edebi bir amaç uğruna kaleme alınmış yazılar değildir.
Bir insanın mektuplarının öldükten sonra yayımlanması ne kadar doğru yada yapılmalımıdır bence değil.Hele ki Kafkanın “mektup yazmak hayaletlerin önünde soyunmak demektir.”dediği mektuplara bakışını bu kitapta okuduktan sonra...Mahrem olanın rıza dışında gözler önüne serilmesi değil de nedir?
“Ruh ve kalp,yükü taşıyamaz hale gelince,akciğer yarısını alır ki yükün dağılımı en azından biraz eşit olsun.” Diye yazmış bir mektubunda Kafka Milenaya hastalığı hakkında.
1924 yılında Veremden yaşamını yitiren Kafka mektuplarında karamsar,tutarsız,hırçın anlatımıyla ve Yahudi olmasının getirdiklerini-götürdüklerini her fırsatta hissettirdiği bir iç dünya ile göçmüş bu dünyadan.
Kitap sonunda Milenanın kaleme aldıklarını daha çok beğenmiş olsam da ,20. yy etkileyen yazarın bu eseri de elbette okunmalı.
Sevgi ve Muhabbetle..
