Daha önce bu ismi duymamıştım. Kitabı okumaya başladıktan sonra da Rahmi Eray'ı ne kadar geç tanıdığımı fark ettim. Ne yazık ki hakkında bu kitaptan başka okuyacak herhangi bir şeyin neredeyse bulunamayacağı bir insandan bahsediyorum.
Hayattayken etrafı insanlarla dolu olan birinin ölümünden sonra neredeyse unutulması, hakkında yazılanlar olsun, kendisinden geriye kalan eserler anlamında olsun bu kitap haricinde pek bir şey yok.
Rahmetli Fethi Gemuhluoğlu'nun hayatını anımsattı bana. Her ikisi de çevresindeki gençler üzerinde inanılmaz etki bırakmışlar, her ikisi de çok erken yaşta hayata veda etmişler.
20'li yaşlarda iken trombo flebit denilen ve insanı yatağa bağlayan, her an ölümle burun buruna yaşatan bir hastalığa rağmen, bir gün bile halinden şikayet etmeden yaşadığı mütevazi evi adeta gençlerin buluşma meclisi haline getiren bir karakter timsali şahıs. 41 yaşında hayata veda ediyor.
Keşke o yıllarda hayatta olsam ve bu insanı tanısaydım.
Kitabı okumanızı, Rahmi Eray'ı gıyaben de olsa tanımanızı isterim.
