. Yine de insan bekliyor. Sabah kalktığında pencerelerin çerçevelerinde çocukluğunda gördüğü o kar tablosunu bekliyor. Tellerin üzerinde salıncak sallanan bir çocuk edasıyla tüneyen kar birikintilerini, kırmızı kiremitli çatıları esir almış o beyaz örtüyü, iskeleti kalmış o ceviz ağacını süslemiş ışıl ışıl çizgiyi bekliyor insan.