Osiris, Güneş’in Gözü; insanın iki mevcudiyeti arasında, hiçbir kesintiye yer vermeyen sürekliliği simgeler. Bunlardan biri kısa ve görece, insanın dünyadaki yaşamı; öbürü ebedi, hayali değil fakat gerçek olan yaşamıdır. Doğum ve ebediyet arasında hiçbir aralık yoktur. İki halin ikisi de birbirine vesile, sebeptir.