Mən Nucudam 10 Yaşım Var və Boşanmışam

Hayat çok garip degil mi? Bir yanda saray gibi camiler, öte yanda yiyecek hiç bişeyi olmayan dilenci çocuklar..

Reklam

lia makhmar. h

Kendimi kirli hissediyorum... Hikayemi anlatmak için basamakları teker teker çıkmam gerek. Giriş holüne yaklaştıkça büyüyen bu insan dalgasını aşmam gerek. Neredeyse düşüyordum, Kendimi toparlıyorum, çok fazla ağlamaktan gözlerim kupkuru. Artık dayanamıyorum. Sonunda mermerimsi zemine bastıklarında ayaklarım iyice ağırlaşıyor. Kendimi bırakmamalı, yıkılmamalıyım. Şimdi değil...

lia makhmar. h

Bitkinim!... Peçemin altında terliyorum. Utanıyorum ve başım ağrıyor. Devam edecek gücüm var mı? Hayır. Evet. Belki... Geri dönmek için çok geç artık, diyorum kendime. En zorunu atlattım. Ilerlemem gerek!...

lia makhmar. h

Bu adamlar öylesine aç ki, kalplerinin yerinde bir taş var. Başkalarının kaderine acıyacak vakitleri yok. Oysa birinin elimden tutmasını, şefkatli bir bakışın üzümde dolaşmasını nasıl da isterdim. Bir kerecik olsun beni dinlemelerini! Ama sanki görünmez gibiyim. Kimse beni görmüyor. Onlar için çok küçüğüm. Sadece 10 yaşındayım. Belki daha da küçük, kim bilir?

lia makhmar. h

Eğer Allah varsa, diyorum kendi kendime, gelsin beni kurtarsin. Her dualarımı ettim, beş vakit namazımı kıldım. Ramazanın son günü kutlanan Eid el-Fitri için anneme ve ablalarıma hep yardım ettim. Genelde uslu sayılacak bir çocuğum. Allah bana acısın.