Modern dönem Arap dünyasındaki dil çalışmaları daha çok klasik nahvin eleştirisi üzerine yoğunlaşmıştır. Her ne kadar nahve klasik dönem dilcileri tarafından da eleştiriler yöneltilse de bunlar modern dönemdeki dilci ve araştırmacıların eleştirileri kadar kapsamlı ve sert olmamıştır. Modern dönem dilci ve araştırmacılarının büyük bir kısmında klasik nahve yönelik eleştirel yaklaşımları görmek mümkündür. Bazıları eleştirilerini nahivcilere ve yöntemlerine yöneltirken bazıları doğrudan nahve yöneltmiş, bazıları da nahiv eserlerini eleştirilerinin hedefi haline getirmiştir. Üç bölümden oluşan bu çalışmanın birinci bölümünde modern dönemdeki dil çalışmalarına temas edilecek ve bu çerçevede klasik nahve yönelik eleştirel yaklaşımların ortaya çıkışına zemin hazırlayan gelişmelere değinilecektir. İkinci bölümde çalışmamızın ana temasını oluşturan modern dönem dilcilerinin klasik nahve yönelik eleştirileri detaylarıyla irdelenecektir. Üçündü bölümde ise söz konusu eleştirilerin sonuçları ele alınacaktır.
