Modernite, Demokrasi ve Din Posts
You can find Modernite, Demokrasi ve Din books, Modernite, Demokrasi ve Din quotes and quotes, Modernite, Demokrasi ve Din authors, Modernite, Demokrasi ve Din reviews and reviews on 1000Kitap.Unutmamak gerekir, insan soyu son tahlilde metafizik bir hayvandır ki, yaşam ve onun anlamına dair sorular sormaktan vazgeçemez.
Sayfa 28 - Yordam KitapKitabı okudu
Eğer tarih, insanlığın dışında bir etkinlik olarak ortaya çıkmıyorsa, o zaman başka "yasalarla" açıklanması gerekiyordu, o yasaların keşfi ise bazı yeni bilimlerin ortaya çıkmasını gerekli ve mümkün kılıyordu ki, bunlar, doğa ve insan bilimleriydi.
Sayfa 16 - Yordam KitapKitabı okudu
Bir zamanlar Çin’in geri kalmışlığını Konfüçyüsçülükle açıklıyorlardı, ne zaman ki Çin yeniden kalkışa geçti bu sefer de Çin’in başarısını Konfüçyüsçülükle açıklamaya kalktılar. Sahte tarihçiler Orta Çağ’da Arap uygarlığının başarısını İslamiyete dayandırmışlardı, günümüzün daha da sahte tarihçilerinin Arap dünyasındaki bugünkü duraklamayı da aynı İslama dayandırdıkları gibi. Kültüralizmin, tarihin hiçbir önemli olayına ve meydan okumasına verebileceği tek bir cevabı yoktur, olamaz, ama onlar için sorun başkadır, çok sayıda cevap da bulabilirler zira biri olmazsa diğer yaklaşımı geçerli.
Sayfa 29
Yüksek düzeyde uygarlaşmış Orta Çağ'ın Müslüman ve
Hristiyan toplumları aynı önemli sorunla karşılaşmışlardı:
Akılla din (iman) nasıl bağdaştırılacaktı? Daha açık ifade etmek
gerekirse, iktidarın meşruluk temelini oluşturan dinle
akıl nasıl uzlaştırılacaktı? Zira sadece günlük teknik yaşamın
dayattığı sorunları çözmek için değil, yeni ihtiyaçlara cevap verebilmek
için de yeni yasalara ve düzenlemelere ihtiyaç vardı.
Müslümanlar, Hristiyanlar ve diaspora Yahudileri bu sorunu
aynı yöntemlerle (Aristo skolastiği) aynı şekilde çözdüler ve
parlak sonuçlara vardılar, ama bu ne Yahudi ne Müslüman ne de
Hristiyandı, fakat Grek'ti. Öncüler, Müslümanlarda İbn-i Rüşd,
Hristiyanlarda Saint Thomas Aquinas, Müslüman dünyasında
yaşayan Yahudiler için Maimonideler daha da ileri gideceklerdi.
Dogmaları görecelileştirdiler, gerektiğinde kutsal metinleri yeniden
yorumladılar. Eksikliklerini giderdiler, metne bağlı okumayı
terk edip onun yerine daha geniş yorumları koydular ve eğitici
bir örnek oluşturdular. En cesurları (İbn-i Rüşd gibi) sapkın
sayılıp iktidarın adamları, muhafazakar yorumcular tarafından
mahkum edildi. Fakat artık bunların bir önemi yoktu. Hareket
halindeki Avrupa toplumları bu öncülerin açtığı yolda ilerlerken,
aynı şeyi yapmayı reddeden Müslüman dünyası bugün dahi
içinden çıkamadığı bir gerileme dönemine girdi.