"Uzaktakini sevmek" ancak yakınındaki ilgi ve tahammül bekleyene katlanmamak, müslümanlarda da uzaktaki müslümanları sevmek, yakında bulunanlara ise modernist, mezhepsiz, reformist, partici, partiye karşı, tarikatçı, tarikata karşı, İrfancı, Afgancı, vahhabi, selefi, radikal, devrimci, rafizi... gibi nitelemelerle husumet göstermek ve mahkum edici bir tutum geliştirmek şeklinde soyut öüslüman sevgisi olarak tezahür etmektedir.