Momo
Michael EndeMomo Reviews
You can find Momo reviews, Momo book reviews, Momo ratings on 1000Kitap.Momo
Momo'nun öyküsü, yeri belli olmayan bir hayal ülkesinde ve belirsiz bir şimdiki zamada geçmektedir. ancak öykü, prenslerden, büyücülerden, perilerden söz etmemektedir. Simgelertümüyle günümüz yaşamından alınmıştır. Momo'da insan ilişkilerinin nasıl daraldığının, insanların sevgi, dostluk ve arkadaşlık değerlerinden nasıl yoksunlaştırıldığının eleştirisel bir anlatımını bulacaksınız. Yazar; sürüleştirilen, yaşamına ve zamanına el konulan insanı, bir masal akıcılığında anlatmaktadır. Bu bir masla mı? Kavram, romantiklerin anladığı biçimde alınırsa, evet. Çünkü, gerçek ve hayal, şiirsel bir biçimde iç içe geçmiştir. Ancak kitap, insanın, günümüzdeki ve gelecekteki can alıcı sorunlarını da içermektedir. Öyleyse, bu kitap daha çok bir romana mı benzemektedir?İyisi mi, biz, bu bir masal-romandır diyelim...#ebookread
Momo, zamanı ve dünyayı gereğinden fazla ciddiye alıp dünyayı yaşanmaz bir yer haline getirenleri eleştiren bir öykü. Çocukların bile bu zihniyetten nasibini aldığı çocukça oyunlar oynamaktan ve birlikte oyun kurma zevkinden men edildiği bir ortamda bir çocuğun bu ortamı kırma azmini konu ediniyor. Kitapta küçük bir kız çocuğu ile kimliği belirsiz duman adamların savaşına tanık olacaksınız. Çocuk kitabı gibi deyip geçmeyin özellikle büyükler okumalı ;)
Bazen ütopik bazen distopik bir dünya içerisinde yaşayan küçük bir kız çocuğunun hikayesi gibi görünüyor. Ama aslında çocukluğun kaybedilen değerlerine vurgu yapıyor. Kitap bir çocuğun gözünden baktığı için, bizlere normal gelen her şeyin onlar için ne kadar önemli olduğunu anlayabiliyoruz. Oyun, arkadaşlık, hayaller... Bol bol sorgulanıyor...
Kitap çok iyi bir kitap. Ama kendisi tavsir etme konusunu acayip abartmış. (Çocuk kitabı olduğu için olabilir.)
Kitap, Momo isminde kimsesi olmayan, bir tiyatro yıkıntısında tek başına yaşayan küçük bir kızın yaşadığı sıra dışı macerayı konu alıyor. Sıra dışı demişken... Kitapta olan olaylar hem çok fantastik hem de fazlasıyla gerçekçi. Yani aslında kurgudaki ögeler olabildiğince sembolik.
Momo'nun en büyük özelliği insanları dinleyebilmesi. Kitapta bu küçük kızın çok iyi bir dinleyici olduğunun üzerinde duruluyor. Çok basit gibi görünen bu özelliğe aslında herkesin ihtiyacı yok mu? Hem böylesine güzel dinleyen birilerine, hem de karşındakini aynı şekilde dinlemeye. Kitapta da bahsedildiği gibi insanlar Momo gibi dinleyebilseler birbirlerini, hiçbir sorun çıkmayacak, kavgalar, tartışmalar en aza indirilecek belki de.
Sayısız güzel mesajı olan bu kitabın ana teması : zaman. İnsanların zamanlarını nasıl kullandıkları, günlük hayatın koşturmacası arasında akıp giden zaman, yitirilen değerler, büyük bir değişime uğrayan toplum yaşantısı...
Kurgunun geldiği kötü noktanın şu anda içinde yaşadığımız dünyayla olan açık benzerliği insanı hem şaşırtıyor, hem de olabildiğince üzüyor.
Ah benim minik Momo’m. Bana göre tarihin en en en küçük psikoloğu.
Momo konuşmaktan ziyade çok iyi bir dinleyiciydir. Kimsesiz çocuk Momo, şehrin eski tiyatro yıkıntıları arasında yaşıyordu. İnsanlar onun yanına gelip saatlerce dertlerini anlatıyordu ve Momo’nun sadece onları saatlerce dikkatle dinlemesi üzerine neşeli ve rahatlamış bir şekilde Momo’nun yanından ayrılıyorlardı.
Momo’nun birçok arkadaşı vardı. Turist rehberi Gigi, şehri turistlere gezdiren ve her seferinde onlara farklı bir hikaye anlatan bir rehberdi. Hikayelerinin ilham kaynağının Momo olduğunu söylerdi.
Çöpçü Beppo işini seven yaşlı bir adamdı. Ve diğer çocuklar...
Momo arkadaşlarıyla her gün saatlerce oyun oynuyorlardı. Kendileri bir oyun yaratırdı. Bu çocukların hepsi kimsesiz değildi fakat hiçbirine ailesi tarafından zaman ayrılmıyordu. Aileler çok aceleciydi ve hiçbirinin zamanı yoktu. Peki bunun sebebi neydi?
Duman Adamlar....
Kimdi bu Duman adamlar?
Duman adamlar soluk benizli, ağızlarında sürekli sigara taşıyan, isimleri sayılar ve harflerden oluşan, tehlikeli tek tip adamlardı. Onlar zaman hırsızlarıydı.
İnsanlar ile tek tek görüşüp yok olmamak için onların zamanlarını çalıyorlardı.
Peki zamanla ne yaptı bu duman adamlar?
Bir gün Momo ile karşılaştılar ve onunda zamanını almak istediler. Peki Momo ne yaptı?
İyi okumalaaaaar.....
"Momo ya da zaman hırsızlarının ve çalınmış zamanı insanlara geri getiren çocuğun tuhaf öyküsü"
Ütopik kitaplar hakkında ne düşünüyorsunuz? Olması mümkün olmayan ya da gelecekte olabilir diye tarif ediliyor sanırım. Bu tariften dolayı mı korkunç geliyor bana yoksa yaşıyor olmamızdan dolayı mı? Momo hakkında bir ütopya eseri diye bir bilgi daha önce okumadım ama ben öyle düşünüyorum. Yazar sonsöz kısmında "Ben size bütün bunları olup bitmiş gibi anlattım. Oysa gelecekte olacakmış gibi de anlatabilirdim. Benim için ikisi arasında büyük bir fark yok." diyor.
Momo bir çocuk kitabı gibi duruyor. İçerisinde çizimler, hayal ürünü olan duman adamlar, kabuğunun üzerindeki yazılar sayesinde konuşan hatta yarım saat sonrasını bilebilen bir kaplumbağa ile tam bir çocuk kitabı. Verdiği mesaj ise "Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti." Zaten çocuk kitapları hep böyle değil midir?
Hem ütopya dedim hem de çocuk kitabı. Ütopya deyince aklımıza gelen 1984 ile Cesur Yeni Dünya ile uyuşmadı değil mi?
Büsbütün kitaptan bahsedersem okumazsınız diye korkuyorum ama bu kitap bir gerçeği anlatıyor, özellikle de gittikçe dijitalleşen bu çağdaki zaman hırsızlarından yani zaman tasarafundan aslında.
Okuyanları kesinlikle yoruma bekliyorum, böyle çok eksik kaldı sanki yorumum.
"Geçmiş demek geçip giden anlar demektir. Gelecek ise henüz gelmemiş olan anlar. Şimdiki zaman olmazsa ne geçmiş olur ne de gelecek."
Şimdiki zamanın kıymetini bilenlere
Kendinize iyi davranın