Onun kanayan, hiçbir zaman kabuk bağlamayan, bağlasa da tekrar tekrar kopardığı bir yarası vardı. Her şeyi içinde yaşar, duygularını pek fazla dışa vurmazdı. Kalbinde ince bir kağıt kesiği gibi duran acısı içine batardı.
İnsanlar zayıf... İnsanlar hain ve nankör... İnsanlar yalancı... İnsanlar ölümlü... Ama onunla olabilirsem, yalnızlığımdan sonsuza kadar kurtulabiliriz. Bu hiç aklıma gelmemişti ama,artık benim de dengim var!