Mu'cizât-i Ahmediye Risalesi
Bediüzzaman Said NursîMu'cizât-i Ahmediye Risalesi Gönderileri
Mu'cizât-i Ahmediye Risalesi kitaplarını, Mu'cizât-i Ahmediye Risalesi sözleri ve alıntılarını, Mu'cizât-i Ahmediye Risalesi yazarlarını, Mu'cizât-i Ahmediye Risalesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Dua
Yâ Rab! Şu Resul-i Ekrem aleyhissalâtü vesselâmın bereketi hürmetine, bize ihsan ettiğin maddî ve manevî rızkımıza bereket ihsan et!
Risale-i Nur-Mu'cizât-ı Ahmediye/71
Eğer Fâtır-ı Hakîm, inşikak-ı Kamer'i, feylesofların hevesatına göre bütün âleme göstermek için bir-iki saat öyle bıraksa idi ve beşerin umum tarihlerine geçse idi, o vakit sâir hâdisat-ı semaviye gibi ya dâva-yı nübüvvete delil olmazdı ve risalet-i Ahmediye'ye (A.S.M.) hususiyeti kalmazdı. Veyahut bedâhet derecesinde öyle bir mu'cize olacaktı ki: Aklı icbar edecek, aklın ihtiyarını elinden alacak; ister istemez nübüvveti tasdik edecek. Ebu Cehil gibi kömür ruhlu, Ebu Bekir-i Sıddîk gibi elmas ruhlu adamlar bir seviyede kalıp, sırr-ı teklif zayi olacaktı. İşte bu sır içindir ki: Hem âni, hem gece, hem vakt-i gaflet, hem ihtilâf-ı metâli' ve sis ve bulut gibi sâir mevânii perde ederek umum âleme gösterilmedi veyahut tarihlere geçirilmedi...
Mu'cizât-ı Ahmediye - 270
İşte, mevcudatın en eşrefi olan zîhayat ve zîhayat içinde en eşref olan zîşuur ve zîşuur içinde en eşref olan hakikî insan ve hakikî insan içinde geçmiş vezâifi en âzamî bir derecede en ekmel bir surette îfa eden Zât; elbette bir mi'rac-ı âzam ile Kab-ı Kavseyn'e çıkacak, saâdet-i ebediye kapısını çalacak, hazine-i rahmeti açacak, îmanın hakaik-ı gaybiyesini görecek; yine O olacaktır.
Mu'cizât-ı Ahmediye - 281
Demek o nur olmasa; kâinat da, insan da, hatta herşey dahi hiçe iner. Evet, elbette böyle bedi' bir kâinatta, böyle bir Zât lâzımdır; yoksa, kâinat ve eflâk olmamalıdır!..
İşte, şu risalenin te'lifi, hiç kalbimde yoktu. Çünkü risâlet-i Ahmediye'ye (A.S.M.) dair Otuzbirinci ve Ondokuzuncu Sözler yazılmıştı. Birdenbire, şu risaleyi yazmak için mücbir bir hâtıra kalbe geldi. Hem kuvve-i hâfızam, musibetler neticesi olarak sönmüştü. Hem meşrebimde, yazdığım eserlerde, nakil suretiyle ("kale-kîle" suretiyle) gitmemiştim. Hem yanımda kütüb-ü hadîsiye ve siyer kitabları yoktur. Bununla beraber, "Tevekkeltü Alellah" diyerek başladım. Öyle bir muvaffakıyet oldu ki, Eski Said'in kuvve-i hâfızasından ziyade hâfızam yardım etti. Her iki-üç saatte, sür'atle otuz-kırk sahife yazıldı. Birtek saatte, onbeş sahife yazılıyordu.
Hem Kur'ân'ın verdiği meyveler; hem mükemmeldir, hem hayatdardır. Öyle ise, Kur'ân ağacının kökü hakikattadır, hayatdardır. Çünkü meyvenin hayatı, ağacın hayatına delâlet eder. İşte bak; her asırda ne kadar asfiya ve evliya gibi mükemmel ve kâmil zîhayat ve zînur meyveler vermiş.
Evet o âmi, cahil adam der ki: "En güzel, en meşhur bir beyti iki-üç defa işitsem, bana usanç veriyor. Şu Kur'ân ise; hiç usandırmıyor; gittikçe daha ziyade dinlemesi hoşuma gidiyor. Öyle ise bu, insan sözü değildir."
Habeş padişahı Necâşî demiş:
Yâni: "Keşki şu saltanata bedel Muhammed-i Arabî Aleyhissalâtü Vesselâm'ın hizmetkârı olsaydım! O hizmetkârlık, saltanatın pek fevkındedir!"