15 yaşındaki Gim Conghun'un gelmiş geçmiş 106 milyar küsur insan içindeki yalnızlık hikâyesi bu.
Çünkü babasını bir kazada kaybeder. Annesini ise hiç tanımamıştır. Kaza sonrası insanların düşüncelerini okuyabildiği anlaşılınca gizli servis tarafından sorgulamada kullanılmak üzere tutulur. Burada özellikle Kuzey Kore ve Güney Kore arasındaki çekişme, çatışma, faşizm konusu vurgulanır. Iskencede konusturamadiklari insanların düşüncelerini okumaya zorlanır ancak bu durum Gim'e o kadar ağır gelir ki kaçar. Daha önce hastanede iken tanıştığı bir askerin yanına gider. O da onu once bir köye daha sonra bir yayınevi sahibine gönderir. Ancak yayınevi de bir süre sonra faşist iktidar tarafından kapatılır. Gim'in tek derdi annesini bulmaktır. Yayınevi sahibi Cecin Amca bu konuda yardımcı olur. Bu arada karakterler sürekli değişim içindedir, kitabın tadı kaçmasın diye yazmıyorum.
Pek cok alt metin var kitapta okunması gereken. Ancak ilk başta kitaba girmekte zorlandım. Yazarın anlatımı mi çeviri mi yoksa benim aynı anda iki kitap okumam mi bilemiyorum,yarısından sonra kitap sarmaya başladı. Gim'in okuduğu düşüncelerin olduğu satırları italik harflerle bassalarmış daha iyi olurmuş. Biraz büyük punta kullanılmış ama bizim gibi görme problemi yaşayan kisiler için pek bir şey degismiyor. O kısımlar zorladı. Gim'in cümlesi mi karşısında düşüncesini okuduğunu kişinin mi olduğunu anlamak için tekrar dönüp okudum.
Tüm bunlara rağmen hüzünlü, duygusal, güzel bir romandı. Kore edebiyatından okudugum ikinci kitap oldu. Devamı gelir umarım.
