İlginç bir biçimde insan bireyselleştikçe, evrenselleşir. Başkasının onay ve beğenisine muhtaç olmadan var olmaktır birey olmak. Hiç kimsenin duygu ve düşüncesine değer vermeyen, kendine gömülü insan birey değil narsistir. Kendini bilmek, kendine gömülerek değil, ötekine akarak gerçekleşir. Önce ben değil önce "ben olmayan" vardır; bilmek bir olumsuzlamadır.