Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın okuduğum ikinci romanı. Çok eski bir eser, ilk kez 1898 yılında yayınlanmış. “Mürebbiye” bir evde yatılı olarak ve aylıkla çalışan, evin çocuğunun ya da çocuklarının bakımı ve eğitimiyle özel olarak görevlendirilmiş olan, görgülü, bilgili kadın. Kitabın günümüz türkçesiyle oluşturulmuş halini okudum. Kitap bir müddet sonra gerçekten sürükleyici bir hal aldı. Sonu daha güzel olabilirdi. Dönemin şartlarına göre baktığımızda harika bir yapıt, betimlemeler ve akıcılık mükemmeldi. Romanın başkişisi “Anjel” batılı bir kadını temsil eder.Anjel evin mürebbiyesidir ve ismi karaktere tesadüfen verilmemiştir.Anjel Türkçe'de 'melek' kelimesine karşılık gelir,konağın erkekleri de Anjel'i öyle görmektedir fakat bu isim melek görüntüsünün altındaki şeytana dikkat çekilmek için seçilmiştir. Sürükleyici, keyifli bir kitaptı.
