Mürekkebe Boyanan Sardunya - 2
Sümeyye DemirkanMürekkebe Boyanan Sardunya - 2 Gönderileri
Mürekkebe Boyanan Sardunya - 2 kitaplarını, Mürekkebe Boyanan Sardunya - 2 sözleri ve alıntılarını, Mürekkebe Boyanan Sardunya - 2 yazarlarını, Mürekkebe Boyanan Sardunya - 2 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kimseye inanmak istemiyordum çünkü benim gibi sevenler terk edildiklerinde bile suçu yalnızca kendilerinde arardı. Sevmeyin bu kadar... Sonunda ölüyorsunuz.
Sayfa 390Kitabı okudu
"İnsan birinin yokluğuna nasıl alışır ki?"
"Zamanla."
"Zaman onun yokluğuna alışmam için çok zor bir yol... Ben ölsem alışamam onsuzluğa."
Sayfa 390Kitabı okudu
Belki çok üzüleceğim, belki çok gözyaşı dökeceğim ama ruhum bir başka baharı görmek için döktüğü o yapraklardan asla vazgeçmeyecek.
Sayfa 376Kitabı okudu
"Sen giderken beni de yanında götürüyordun farkında değildin çünkü insanın kalbi kimdeyse evi de oradadır."
Sayfa 365Kitabı okudu
Başkalarına ait eşyalar taşımak aynı göğün altında, bir buluttan damlayan yağmurda ıslanmak gibiydi. Biri acı çekiyordu ama bundan hepimiz nasipleniyorduk ya da biri çok seviyor diğerleri de o sevgiye sahip çıkıyordu.
Sayfa 364Kitabı okudu
Güneşi ve ayı aynı anda hem sevdirmiş hem de birbirine düşman etmişti. Aşk buydu işte, sevgi buydu. Yakarken yanmak...
Sayfa 351Kitabı okudu
...Çünkü gidenler geri gelmiyordu ve kim gelirse gelsin yeri dolmayacaktı.
Sayfa 349Kitabı okudu
Bir romanın ilk ve son satırı. Bir ömrüm başlangıcı ve bitişi. Ağlayarak doğmak fakat ne şekilde öleceğini bilememek gibi...
Sayfa 347Kitabı okudu
Bazı satırların ömrü sayfayı tamamlamaya yetmez. Noktalar cellat olur ve kâğıtlar kefen.
Sayfa 339Kitabı okudu
Gözler bile yalan söylerdi ama kalp ihanet etmezdi. Kaçmazdı sevgiden ve yağmura yakalanırdı.
Sayfa 323Kitabı okudu