Elinizdeki eser, hadis hafızı ve tarihçi Haris bin Üsâme’nin (v. 282) Müsned-i Hâris adıyla bilinen eseri için Nureddin el-Heysemî’nin (v. 807) yazdığı zevâiddir. Eser, ‘Buğyetu’l-Bâhis an Zevâid-i Müsnedi’l-Hâris bin Ebî Usâme’ veya ‘Müsned-i Hâris’ olarak bilinir.
Heysemî, kendisine tamamına yakın kısmı ulaşan, fakat günümüze pek az bir bölümü gelmiş olan Müsned’in (Dârü’l-Kütübi’z-Zâhiriyye, Mecmua, nr. 55/2, vr. 183a-197a, nr. 101/16) Kütüb-i Sitte’de bulunmayan 1136 rivayetini bir araya getirmiştir. Son tarafı eksik olan yegâne nüshası üzerinde Hüseyin Ahmed Sâlih el-Bâkerî Medine el-Câmiatü’l- İslâmiyye’de bir doktora çalışması yapmış (1405/1985) ve Hâris bin Ebû Üsâme’nin Müsned’inin eksik kısımlarını onun başka kitaplardaki rivayetlerinden faydalanarak tamamlamaya çalıştığı bu eserini iki cilt halinde yayımlamıştır.
Eser çoğunluğu itibariyle sahih ve hasen hadislerden meydana gelmiş olup bölüm ve bâblara ayrılmıştır. Biz, eserin okunabilirliğini arttırmak için hadislerin tahrici ve tahkikine yer vermediğimiz gibi, eserde yer alan mevzu hadisleri de tercüme etmeyi hadis ilmi açısından uygun görmedik. Hadislerde geçen sened zincirinin de sadece ilk râvisini zikrettik.
