Allah rahmet etsin, Atatürk hakkında benim hayranlığımı ve minnettarlığımı bir kez daha ifade etmek dışında söyleyecek kelimem yok.
Yılmaz Özdil' e ellerine sağlık diyorum. Köşe yazılarını da beğenerek okurum. Kıvırttırmadan söyleyeceklerini doğrudan söyler. Sık sık rahatı kaçan olur elbette. Ticari amaçla mı yazmış, olsun bana ne? Ben sonuca bakarım.
Kitabında kendi tarzında hiç sıkılmadan okunabilen, bir çoğunu bildiğimiz ama bu güne nerelerden gelindiğinin, anımsanmasında faydalı gördüğüm olaylar ve rakamlardan da bahsedilmiş. Özdil, Atamız hakkındaki bir çok iğrenç iftiraya da yanıt vererek hazırlamış kitabını.
Elbette o bir insandı. İyi ve kötü yanlarıyla birlikte, ama insan var ( Ahhh, ah buraya yazılabilecekler ...), insan var bütün ömrünü sabahlara kadar uyumayıp, bir ulusun nasıl küllerinden doğabileceğini hayal edip çalışarak geçirsin. Bir ulusu esaret ve zulümden kurtarmanın sevabını ben hayal bile edemem, ya siz ?
Çamur atmak, kolay ve moda oldu. Bir kere olsun o durumda ben olsaydım demeli. Empati dostum empati.
Sen hiç aç kaldın mı ?
