"Su Kasidesi"ndeki şu ünlü beytinde böyle bir sanatkâranelik vardır:
Dest-bûsı arzusuyla ölürsem dûstlar
Kûze eylen toprağım sunun anınla yâre su
Beyitteki "se" ve "u" sesleri ifadeye muhteşem bir ahenk vermektedir.
Bunlardan "s" ünsüzünün tekrarı alliterasyonu; "u" ünlüsünün tekrarı da
asonans'ı oluşturur. Zaten aliterasyon ile asonans arasındaki fark da ünlü,
ünsüz farklılığıdır.
Kapı