Müstesna Şair Mehmed Akif
Metin Önal MengüşoğluSözler ve Alıntılar
Âkif, Enfal Suresi 46. âyetini örnek göstererek insanları ikaz etmeyi seçmiştir. Orada Allah, müminlerin Allah ve Resulüne itaatten vazgeçmemelerini, birbirleriyle çekişmemelerini, türlü hiziplere bölünmemelerini, aksi halde eldekini kaybedeceklerini, (bu sebepten birbirlerine karşı daima) sabırlı olmalarını, çünkü Allah'ın ancak sabredenlerle beraber olduğunu, onlara bildirmektedir.
Zira zulmün manası" Bir şeyi olması gereken yerden başka bir yere koymak"tır. Adalet ise ,"bir şey yerli yerine koymak " demektir.
"Emr-i bilma'ruf imiş ihvan-ı İslâmın işi;
Nehyedermiş , bir fenalık görse , kardeş kardeşi "
Zira Allah'tan korkmak ve utanmak da ancak ilimle mümkündür, cehaletle değil.
Sayfa 108 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Tarihçiler, edipler, Müslümanlar, sosyologlar ve hatta düşmanlar gözünde bile Akif, sahici bir değer, güzel bir şahsiyet, gıpta edilecek mümtaz iyi bir ahlâk neferidir. Elbette kusursuz değildir...
Sayfa 52 - Okur KitaplığıKitabı okudu
Tavanları secdeyle kubbeleşen, duvarları Kur'an ile çınlayan odalarda büyümüştür o.
Sayfa 31 - Okur KitaplığıKitabı okudu
O, Mehmed Akif olduğunu bilmeyecek kadar sade bir adamdı...
Mithat Cemal şöyle aktarıyor: O, caddelerden tenhaya kaçan bir adamdı. Adeta utangaç bir çocuğun sessiz kabadayılığı vardı üzerinde. Sahnesiz bir adamdı. Hiçbir şeyi sergilemez, ancak olması gerekeni yaşardı. Kimsenin hususiyetini konuşmazdı. Düşmanının bile varsa değerine "var" derdi. Karşısındakinin söylediğini asla dinler gibi görünmez, sahiden dinlerdi. Hilekâr bir yüzü yoktu...
Sayfa 28 - Okur KitaplığıKitabı okudu