Oscar Wilde'ın fazlasıyla iyimserliği gerçek dışı bulduğunu düşünürdüm hep. Dorian Grey'in önsözünde sanatın sürekli bir mesaj kaygısı gütmek zorunda olmadığını, sanatçının içinden geldiği davranması gerektiğini savunur. Wilde'ın nüktedan, sarkastik ve iyimserliğe karşı duruşunu bu masallarında da gördüm. Bu üslubu çok sevdiğim için, bu masallar da oldukça hoşuma gitti. Çoğu kişi "yetişkinler için masallar" demiş, aslında katılıyorum. Kötümserliği ve sarkastik bir nüktedanlığı çocukların küçük yaşta masallardan öğrenmesi, duyması ilginç olabilir. Wilde, sıradan masallara güncel ve ilginç yaklaşımlar getirerek eserlerini meydana getirmiş. Özellikle "bencillik" ve "ikiyüzlülük" temaları üstünde epey durmuş. Dünyanın, masallardaki gibi tospembe olmadığı mesajı alttan alttan verilmiş. Tavsiyemdir.
