“Durağa gidene kadar ayakkabılarım yine çamur içinde kaldı. Dolmuşta ayakları çamurlu tek yolcu ben değildim. Fakirliğin bir göstergesinin de insanın yürüdüğü yollar olduğunu düşündüm.”
"Onca yılın emeğinin bu şekilde silinivermesi ağrına gitmiş belli. Her şey hatırlandığı kadar yaşanıyor çünkü. Hatırlanmayanlar yaşansa da yaşanmış sayılmıyor."