Ölmüyorum yokluğunda
Eskiyorum
Eksiliyorum
Bir bir kopuyor
Yüreğime astıkların
Gülüşün sonra
Ve inancım
En çok da sen kopuyorsun
İlmeklendiğin yerimden
Yüreğimden...
Yüzyıllardır dünyanın var olma sürecine çeşitli anlamlar yüklendi. Bence dünya, kadınların sırtında yaşamın yorgunluğundan oluşmuş kamburdan meydana gelmiştir...
Atları vurdular
Gülleri
Kelebekleri
Vurdular zamanın aynalarını
Ezgileri, dağ kırlangıçlarını
Vurdular yalın ayak çocukları
Vurdular bizi
Yaylalar yoksunu
Zulmün ellerinde...
Kimse bilmeyecek
Uzun uzadıya üşüyecek sustuklarımız
Göçecek Nisan soluksuz bir kederle
Kimse bilmeyecek
Bir Anka'nın kırık kanatlarında
Üşüyecek sustuklarımız...