Narnia Günlükleri 4 Posts
You can find Narnia Günlükleri 4 books, Narnia Günlükleri 4 quotes and quotes, Narnia Günlükleri 4 authors, Narnia Günlükleri 4 reviews and reviews on 1000Kitap.
Arada bir kalenin bahçesinde
görülen o sıradan, dilsiz sincaplardan çok daha büyüktü; aslında neredeyse
teriyer cinsi bir köpek kadardı. Yüzündeki ifadeden konuşabildiği belli
oluyordu. Asıl zorluk onu susturmaktı, çünkü bütün sincaplar gibi o da çok
gevezeydi.
Uzun kayın ağaçlarının arasına gelene kadar yürüdüler. Mantarsever orada,
“Pervane! Pervane! Pervane!”diye bağırdı ve bağırır bağırmaz, başlarının
üzerine gelinceye kadar daldan dala atlayan, Caspian’ın o güne kadar gördüğü
en muhteşem, kıpkızıl bir sincap peydahlandı. Arada bir kalenin bahçesinde
görülen o sıradan, dilsiz sincaplardan çok daha büyüktü; aslında neredeyse
teriyer cinsi bir köpek kadardı. Yüzündeki ifadeden konuşabildiği belli
oluyordu. Asıl zorluk onu susturmaktı, çünkü bütün sincaplar gibi o da çok
gevezeydi. Hemen Caspian’ı buyur etti ve fındık isteyip istemediğini sordu.
Caspian evet deyip teşekkür etti. Pervane fındık getirmek üzere sıçrayarak
uzaklaşırken, Mantarsever Caspian’ın kulağına, “Onu izleme! Diğer yöne bak.
Yiyecekleri sakladıkları yere giderlerken onları seyredersen, fındıkları
sakladıkları yeri öğrenmeye çalıştığını düşünürler – bu sincaplar arasında
saygısızlık anlamına gelir” diye fısıldadı. Bir süre sonra Pervane fındıkla geri
döndü. Caspian fındığı yedikten sonra Pervane, diğer arkadaşlarına bir haber
iletmeyi isteyip istemediklerini sordu. “Toprağa bir kez olsun dokunmadan
düşünebileceğiniz her yere gidebilirim” dedi. Mantarsever ve cüceler bunun
çok iyi bir fikir olduğunu düşündü – tuhaf isimli her türden insana iletilmek
üzere, üç gün sonra gece yarısında, Dans Bahçesi’nde yapılacak yemekli bir
toplantı mesajı verdiler
Ağaçların arasındaki bir açıklıkta yosunla kaplanmış içi kof, yaşlı bir meşe
ağacına yaklaştılar. Mantarsever pençesiyle ağacın gövdesine üç kez vurdu.
Hiç cevap yoktu. Sonra tekrar vurdu ve içeriden cılız bir ses geldi: “Toz ol.
Henüz kalkma zamanı değil.” Fakat üçüncü defa çaldığında, içerden küçük bir
gökgürültüsünü andıran bir ses duyuldu, kapıya benzer bir şey açıldı ve küçük
gözlerini kırpıştıran üç şişman ayı göründü. Her şeyi anlattıklarında (bu epey
zaman aldı, çünkü ayılar uyku sersemiydi) tıpkı Mantarsever’in dediği gibi,
onlar da bir âdemoğlunun Narnia kralı olması gerektiğini söyleyip Prens’i
öptüler – burunlarını çekerek ıslak ıslak öpmüşlerdi. Sonra ona bal ikram
ettiler. Caspian sabahın bu vaktinde ekmeksiz bal yemek istemiyordu aslında,
ama teklifi geri çevirmenin kaba bir davranış olacağını düşündü. Dişlerine
yapışan balı temizlemesi epeyce vaktini aldı.
“Önce üç şişman ayıyı ziyaret edeceğiz” dedi Yaygaracı
Caspian’ın hayatının en güzel günleri şimdi başlıyordu. Çimlerin
üzerindeki çiyi parıldatan güzel bir yaz sabahı, Caspian, Porsuk ve iki cüceyle
birlikte ormandan yukarı, eyere benzer bir vadiye gitti ve oradan da
Archenland’ın yeşil yaylalarına bakan, güneşli güney yamaçlarına doğru yola
çıktılar.
Epeyce konuştular, sonunda Caspian’ın kalması gerektiği konusunda
anlaştılar. Hatta, dışarıya çıkmayı becerir becermez Caspian’a, Yaygaracı’nın
‘diğerleri’ diye söz ettiği yaratıkları göstermeyi vaat ettiler. Anlaşılan bu vahşi
topraklarda, Narnia’nın eski günlerinden kalan her türlü yaratık gizli gizli
yaşıyordu hâlâ.